اهورا کــوچـولوی مــن

خداوندا در این آخرین روزهای سال... دل مردمان این سرزمین را چنان در جویبار زلال رحمتت شستشو ده که ، هر کجا تردیدی هست ، ایمان هر کجا زخمی هست ، مرهم هر کجا نومیدی هست ، امید و هر کجا نفرتی هست ، عشق جای آنرا فرا گیرد... آمین... ...

روزهای رفته سال را ورق می زنیم... چه خاطراتی که زنده نمی شوند... چه روزها که دلمان می خواست تا ابد تمام نشوند... و چه روزها که هر ثانیه اش یک سال زمان می بُرد... چه فکرها که آراممان کرد و چه فکرها که روحمان را ذره ذره فرسود...!!! چه لبخند ها که بی اختیار بر لبانمان نقش بست و چه اشک ها که بی اراده از چشمانمان سرازیر شد... چه آدمها که دلمان را گرم کردند و چه آدمها که دلمان را شکستند... چه چیزها که فکرش را هم نمی کردیم و شد...و چه چیزها که فکرمان را پر کرد و نشد...! چه آدمها که شناختیم و چه آدمها که فهمیدیم هیچگاه نمی شناختیمشان... برخی انسانها در زندگی ما رهگذر...

امیر عزیزم...   بوی عشق می دهی... بوی بهشت... چه خوشبختم... که خدا ؛ سرنوشت مرا ، با « تو » نوشت...!!!   تولدت مبارک...   ...

ایرانیان شب سرد را به آتش می کشند به امید روزهای گرم و نیک ... اهورای من... روزت همچون آتش اهورایی چهارشنبه سوریت خجسته و نکو...   اهورا در جشن چهارشنبه سوری مدرسه مامان :     و اهورا در جشن چهارشنبه سوری خانوادگی :   ...

اهورای من... موهات حسابی بلند شده بود و خیلی هم بهت میومد ولی به خاطر بعضی مسایل مجبور شدیم کوتاه شون کنیم...که خب تغییر زیادی تو چهره ات ایجاد شده ...پسرم تو زیباترینی چه با موی کوتاه و چه با موی بلند...       ...

کوچک رویاییِ من... دنیا اگر خودش را بکشد نمی تواند، به عشق من به تو شک کند....!!!! تمام بودنت را حس می کنم... حاجتی به استخاره نیست؛ عشق ما... عشق من به تو... عشق تو به من... یک پدیده است...!!!   سی و چهار ماهگیت مبارک عزیز نرگس...     ...

اسفند ؛ عینِ پنج شنبه هاست... که همیشه صد بار قشنگ تر از جمعه هاست!!!! اصلا از همون شروعش قشنگه... حس بوی بهار از پشت پنجره ؛ و آفتابِ گرم و بی جون از لای پرده ها روی پوست سرد خونه... اسفند یعنی یک سال دیگه... یعنی یه شانس دیگه!!! خوش اومدی بهترین ماه سال...                 ...

از تو یک نقاشی میکشم ... تورا باآن لبخند زیبایت ، باآن چشمهای معصوم و پرازآرامشت تجسم میکنم!!! فقط ؛ لبخند توماندگارتر وزیباتر ازمونالیزاست!!! به دنیا کاری ندارم اما، ماندگارترین اثر در وجود من تویی ... تو ...!!!!       پسرک نازنینم 33 ماهگی ات مبارک...   ...

اهورا که باشد ... من هستم... خوب ، روان ، آرام!!!! اهورا که باشد... لبریز می شوم ... از زندگی ، شور ، نشاط!!!! اهورا که باشد... تنهایی ام بی معنی ست... یادم می رود... شاید نداند!!! اما اهورا که باشد... هست... و همین مرا بس!!!   ...

پسرک 1000 روزه ی من ،   صدای مادر را از این روزهای شلوغی می شنوی که زندگی عزمش را جزم کرده تا تو و روزهایت را با شتاب و در کمترین زمان ممکن به جایی برساند که آغوشم اندازه ات نباشد... از روزهایی که حتی اگر حواسم را جمع جمع کنم باز خیلی چیزهای خوب و با ارزش را به راحتی از دست داده ام و طعم نابشان را به درستی نچشیده ام... روزهایی که این  همه تعجیلشان ، انگشت به دهانم کرده و گذر روزها و هفته ها را از دستانم به در برده است... یادت بماند برای توی رهگذر ، زمین گذرگهی پر از جاذبه های خوب و بد است.و زندگی همین گذر از روزهایی است که می گذرند...مواظب گذر بی صدای زندگی باش که زندگی چیزی به ج...