سفرنامه نوروز 1394 ( بروجرد)
بروجرد یکی از شهرهای استان لرستانه که با تویسرکان تقریبا 1 ساعت فاصله داره...
اشکانیان و ساسانیان شهرارو بیشتر با پسوند گرد میساختن مثل سوسنگرد، بروگرد و دارابگرد. بعضیا نام درست بروجرد را ویروگرد می دونن که به معنای شهر و ساخته ویرو شاهزاده اشکانیه...
اون جوری که در مورد بروجرد مطالعه کردم بهش لقبهایی منتسب شده مثلا شهر سبز حضرت سلیمان که توسط ظل السلطان داده شد.
و به دلیل اینکه شجاع الدین لر مدتی در این شهر سکونت داشته لقب شهر شجاعان و به اون دادن .همچنین زادگاه فرزانگان از لقبهای دیگه این شهره. اما لقبی که بیشتر منابع رو اون اصرار دارند دارالسرور به معنای سرای شادمانی است که محمد تقی خان حکیم صفای شهر در فصل بهار رو علت اون دونسته. موید این مطلب شاه بیت معروف قاآنی هست که در باب بهار بروجرد سرودهاست:
اینم اهورای من در بهار بروجرد...
* اینجا تپه ی بسیار زیبای چُغا بود...فقط بادِ خیلی سردی که می وزید اجازه نداد یه ساعتی اونجا بمونیم...
* اینجا هم منزل آیت الله بروجردی یکی از مراجع بزرگ تقلیده که صفا و آرامش عجیبی داشت!!!!
* و مسجد جامع بروجرد که از نخستین مسجد های ساخته شده در ایرانه...
و یک نکته جالب...
مسجد جامع بروجرد در اصل بر روی یک آتشکده بنا نهاده شده است. مسلمانان در بسیاری از شهرهای ایران ناگزیر از ساختمان های پابرجا (یا نیمه ویرانی که بازسازی شده) برای نماز و نیایش پروردگار یکتا بهره گرفتند. مسجد جامع بروجرد آتشگاهی نیمه ویران بوده که به مسجد تبدیل شده است.
* مگه میشه اهورا سرسره ببینه و داد نزنه...«اَمی...سُ سُ...نَگِس...سُ سُ»!!!!!!!
* اینجا هم یه کوچه خیلی قدیمیه که جزو آثار تاریخیه بروجرده...واقعا کوچه زیبایی بود.خیلی دوسش داشتم...
تو این کوچه یه عمارت خیلی بزرگ هم بود که متعلق بود به آقای افتخار الاسلام طباطبایی که در زمان قاجار یک روحانی برجسته و گویا رییس انجمن های ایالتی و ولایتی بروجرد بوده...
حمام خانه افتخار الاسلام...
آشپز خانه...
حیاط خلوت...
وضو خانه زمستانی...
اینجا هم اتاق کجاوه ست...که صاحب خونه هر وقت تصمیم به سفر یا زیارت داشته خانمهای منزل رو سوار این کجاوه می کرده...
اهورا اینجا دیگه حسابی خسته بود...
صنایع دستی معروفه بروجرد ورشو هست که سماورای زیر همه از این جنس هستن و البته بسیار قدیمی...
بعد از ترک این کوچه زیبا اهورا خوابید...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی