اهورا کــوچـولوی مــن

پسر کوچولوی مامان فرشته ی نازم... خدا هر  روز از آسمون برا آدما فرشته می فرسته... چشمم به آسمونه... آخه فرشته ی منم تو راهه!!!   ...

مادر مهربانم... چگونه می توانم جبران آن همه عشقی را بکنم که بی دریغ به پایم ریختی؟؟!!! از لذت های زندگی ات گذشتی ،برای من!!! تا بزرگ و بالنده شوم!!! ولی من... به محض بزرگ شدن رهایت کردم و راهی زندگی جدید شدم... دست هایت را بوسه باران می کنم و بدان که همیشه وجودم سرشار از یاد توست... باش مادر... تا امید زندگی در من نمیرد... ...

خدا را هزاران بار شکر می گویم که دامنم از وجود گلی زیبا سبز است و خداوند من را لایق نام مادر دانسته... پسرم ؛با آمدن تو حس مادری را فهمیدم... حالا دیگر بهشت را می شناسم!!! مادر بودن بهشتی است بی انتها... پسرکم؛ به من تکیه کن و دست در دستانم بگذار ... و از هیاهوی این دنیا نترس که من، مادرت ،تا نفس دارم کنارت هستم... و خدایی بالای سر ماست که همیشه مراقب است و ناظر... ...

خدایا... به تو نیاز داریم... به تویی که وقتی در شکم مادر بودیم صورتمان را تصویر کردی ... تویی که آنجا هم لحظه ای روزیمان را قطع نکردی و با خون مادر سیرمان کردی... این را بزرگ تر که می شویم از یاد می بریم... تو یادمان بینداز که نیازمان تویی...   ...

عاقبت در یک شب از شب های دورکودک من پا به دنیا می نهد آن زمان بر من خدای مهربان،نام شور انگیز مادر می نهد...     ...