پاییز از راه رسید...
اهورای من...
حواست هست یک تابستان دیگر هم گذشت...
حالا باید دوباره دل خوش کنیم به آمدن پاییز،یک پاییز خوشرنگ،به پاییزی که دلت نگیرد و غروبش غم نداشته باشد...
توی کوچه و پس کوچه هایش بغض نباشد...
پاییزی که مهر و آبان و آذرش تو را یاد هیچ خاطره خیسی نیندازد...
یک پاییز دوست داشتنی که شاید مال من و تو باشد...
می مانیم به امید پاییزی که نه از فاصله خبری باشد نه از درد،نه از زخم نه از جنگ و نه از فقر...
به امید پاییزی که وقتی به آخر رسید جوجه ای از جوجه هایمان کم نشده باشد...
به امید صلح...
به امید عشق...
به امید شیرین ترین لبخندها...
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی