عکس های آتلیه دو سالگی

خدایا این فرشته مهربان کیست که از آسمان برایم هدیه کرده ای؟
این چه گلی است که در هر چهار فصل گل است ؟
این چه ماهی است که در روزها هم در آسمان است و نور میدهد؟
این چه چهره ای است که در آن پر از روشنایی و زیبایی است؟
این چه پروانه ای است که اینقدر رنگارنگ و زیباست؟
این چه ستاره ای است که در بین تمام ستاره ها درخشان تر است؟
خدایا این چه عشقی است که جانم دیوانه او شده؟
چقدر مهربان است.... مهر و محبت در وجود اوست.
هدیه خداوند برای من از بهشت است ، فرشته ای که مسافر بهشت است.
خدا برایم این مسافر را از بهشت فرستاده تا برای همیشه  این مسافردر قلبم بماند.او بهشت را دیده و می داند چقدر زیباست!
خدایا این مسافر کیست که اینقدر قلبش از محبت می تپد و او کیست که اینقدر از چشمانش مروارید می ریزد ، از دستانش گرما احساس می شود ، و از نگاهش عشق خوانده میشود؟
او کیست که آمده در قلبم و غوغا به پا کرده و مرا دیوانه خودش کرده؟
او از سرزمین رویایی آمده سرزمینی که همه آرزوی دیدن آن را دارند.
او از بهشت آمده با کوله باری از امید و آرزو آمده.
با ابرها همسفر بوده ابرهایی که رنگین کمان ، ریل های آن بودند.
من افتخار میکنم عاشق فرشته و مسافری از بهشت خداوند شده ام!

آرام جانم اهورا:

اگر تو نبـــودی
مــن بی دلـــیل ترین اتفـــاق زمیـــن بــودم
تو هـــستی
و مـــن محکـــمترین بهـــانه ی خلقت شـــدم...

(امسال هم مثل پارسال اهورا رو به آتلیه بردیم،اما از بین حداقل صد تا !!!!!!!! عکسی که عکاس ازش انداخت فقط تو دو یا سه تا عکس اهورا درست ایستاد و به دوربین نگاه کرد و فقط دکورای عکاسی رو برمی داشت و فرار می کرد... )

و حال ما تو اون لحظه :

من :

بابا :

و عکاس بیچاره :