سالی که گذشت...
سالی که گذشت... روزهای رفته سال را ورق می زنیم...
چه خاطراتی که زنده نمی شوند...
چه روزها که دلمان می خواست تا ابد تمام نشوند...
و چه روزها که هر ثانیه اش یک سال زمان می بُرد...
چه فکرها که آراممان کرد و چه فکرها که روحمان را ذره ذره فرسود...!!!
چه لبخند ها که بی اختیار بر لبانمان نقش بست و چه اشک ها که بی اراده از چشمانمان سرازیر شد...
چه آدمها که دلمان را گرم کردند و چه آدمها که دلمان را شکستند...
چه چیزها که فکرش را هم نمی کردیم و شد...و چه چیزها که فکرمان را پر کرد و نشد...!
چه آدمها که شناختیم و چه آدمها که فهمیدیم هیچگاه نمی شناختیمشان...
برخی انسانها در زندگی ما رهگذرند...
چون زمان چیزی عجیبست!!!!
می دود...
جلو می رود،
و دوست داشتنی ترین آدم های زندگیت را یا کهنه می کند یا عوض!!
بعضی ها یا تغییر می کنند و یا حقیقت درونشان مشخص می شود...
زمان دیر یا زود به تو ثابت خواهد کرد که کدامشان ماندنی اند و کدامشان رفتنی!!
من دعا می کنم
زمان بگذرد و دنیا پر شود از آدم های واقعی...
آدم هایی که نه زمان آنها را عوض می کند و نه زمین...!!!!
کاش ارمغان روزهایی که گذشت آرامشی باشد از جنس خدا...
آرامشی که هیچگاه تمام نشود...
اگر این دنیا غریبه است
تو آشنا بمان!!!
تو پای خوبی هایت بمان ...
پسرم...اهورای من...
