خداحافظی با شیر مادر...

22 ماه شیرین ...نفس به نفس هم...نعمتی است پسرم...

اما دیگر وقت خداحافظی رسیده...

از شیر گرفتن سخت است، مسئولیت سنگین و عذاب آوری است که من میدانم درست است و بایدی در پسش پنهان است، اما تو نمیدانی، بایدش را درک نمیکنی و تا مدت های مدید هم در خلوت قلبی ات مرا برای آن نمی بخشی. 

می دانم که شیر مادر نخستین چیزی است که تو پس از زمینی شدنت جایگزین همه آن داشته های از دست رفته کردی و به واسطه گری اش با دنیا آشتی نمودی.  می دانم که برای تو تنها خود شیر مطرح نیست، شیر خوردن یعنی آغوش، مهر مادری ،آرامش، خواب،رویا و همه دار و ندارت...

اما چاره ای نیست پسرم...

برایت از خداوند بزرگ رزق و روزی حلال می طلبم...

پی نوشت 1:اهورای من خیلی راحت از شیر جدا شد...فقط با یک بار خوردن و یک بار گفتن «تَخه» برای همیشه از شیرش خداحافظی کرد.

پی نوشت 2 : این هم هدیه امیر عزیزم به پاس 22 ماه شیر دادن به اهورا...