تقدیم به دو پدر مهربان
پروردگارا:
نه میتوانم موهایش را که در راه عزت من سفید شد، سیاه کنم و نه برای دستهای پینه بسته اش که ثمره تلاش برای افتخار من است، مرهمی دارم . پس توفیقم ده که هر لحظه شکر گزارش باشم و ثانیه های عمرم را در عصای دست بودنش بگذرانم.
پدر جان ، باش و با بودنت باعث بودن من باش . روزت مبارک . از صمیم قلب دوستت دارم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی